ماه مبارك رمضان فرصت مناسبي است براي پي بردن به اسرار عالم. بايد به همان مقدار غذايي كه نيروي انسان را تأمين كند بسنده كرد. هيچ كس با پرخوري به جايي نمي‏ رسد. در تعبيرات اخلاقي اسلام آمده است كه: «ما ملأ آدمى وعاءً شراً من البطن»[بحار، ج 63، ص 330] انسان هيچ ظرفي را به بدي ظرف شكم پر نكرده است. شكم كه پر شد راه فهم مسدود مي‏شود، انسان پرخور هرگز

شكمبارگي، بي‏ ارادگي و خمودي مي‏ آورد و رعايت اعتدال در خوردن، سلامتي، طول عمر و نورانيت دل مي‏ بخشد.

خوردن بيش از حدّ، هم روح را سرگرم مي‏ كند تا غذاي زايد، هضم شود و هم بدن را به سوخت و ساز بيشتري وادار مي‏ سازد و سرانجام انسان را زودتر از موعد از پا در مي‏ آورد، نوعاً انسانهاي پرخور، عمر طولاني ندارند.
زياده‏ روي در خوردن، بر كسالت و خواب مي‏ افزايد. وقتي اصحاب رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) حضور آن حضرت شرفياب مي‏ شدند، حضرت از آنان مي‏ پرسيد: «هل من مبشّرات»[كافي، ج 8، ص 90 ] شب گذشته چه خوابي ديديد كه موجب بشارت باشد؟ انسان مي‏ خوابد كه چيز بفهمد نه آنكه زياد بخورد تا بيشتر بخوابد.
شخصي در محضر رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) آروغ زد، حضرت فرمود: كمتر بخور شايسته نيست انسان آنقدر بخورد كه وقتي در جمع ديگران نشسته آروغ بزند

«أقْصِر من جشائك فإنّ أطول الناس جوعاً يوم القيامة أكثرهم شبعاً فى الدنيا»[وسائل الشيعه، ج 16، ص 410] گرسنه‏ ترين افراد در قيامت كساني هستند كه در دنيا سيرترين افراد بودند.

در حالات امير مؤمنان (سلام‏ الله‌عليه) نقل شده كه حضرت روزي به باغبانش فرمود: غذايي داري؟ عرض كرد: غذاي ساده اي دارم كه شايسته شما نيست، از كدوي بي‏ روغن غذايي تهيه كرده ‏ام.

فرمود: حاضر كن! حضرت دستها را شست و آن غذا را ميل فرمود. سپس به شكم خود اشاره كرد و گفت: شكمي كه با اين غذاي ساده سير مي‏ شود! بدا به حال كسي كه شكم او وي را به آتش ببرد. الكني والألقاب، ج 3، ص 138

[حكمت عبادات.آیت الله جوادی آملی ]