طلبه عصر امام خمینی (ره)
ما به دنبال هویت طلبهای هستیم که در دل یک نهضت و حرکت، امتداد بخش اهداف ائمۀ اطهار بوده است. بعلاوۀ این نکته که، بعد از انقلاب اسلامی، این جریان باید برای امتداد حرکتش متناسب با زمانهای که در آن قرار دارد، ویژگیهای خاص دیگری نیز داشته باشد.
مقدمه
در زمان حضرات ائمۀ معصومین علیهم السلام تا دوران غیبت صغرا و از غیبت صغرا تا به امروز، یک جریان اصیل از علماء و روحانیت شیعه، امتداد بخش خواستهها، دغدغههای ائمۀ اطهار علیهم السلام بودهاند و فقط یک فقیه خوب، یک کلامی خوب، یک مفسر خوب و… نبودهاند. انجام هر کاری از جانب آنان، اعم از درس خواندن و درس دادن، فقه و کلام و فلسفه و تفسیر، تبیین احکام و معارف، قیام و سکوت و…، همه و همه در یک راستا و ذیل یک هدف بوده است. این جریان در متن یک نهضت و در دل یک حرکت تاریخی قرار داشته و دارد. نهضتی که کار اصلیاش پیش بردن دغدغۀ کلیدی ائمۀ اطهار علیهم صلوات الله و سرداران و علمدارانش سلف صالح ما بوده اند.
آیا زندگى ائمهعلیهمالسلام فقط این بود که یک عده شاگرد، یک عده مرید، یک عده علاقهمند را دور خودشان جمع کنند، احکام نماز و احکام زکات و احکام حج و اخلاقیات اسلامى و معارف و اصول دین و عرفان و این چیزها را به آنها بیان کنند و همین و بس؟ یا نه، غیر از این چیزهایى که گفته شد و روح آنچه که گفته شد، یک چهارچوب دیگرى در زندگى ائمه است که آن همان زندگى سیاسى ائمهعلیهمالسلام است؛….اینى که مىگویم ائمه یعنى همهى ائمه؛ از امیرالمؤمنین تا امام عسگرىعلیهمالسلام[۱].
عصر امام خمینی، فرصت و مسؤولیتی تاریخی برای جریان اصیل روحانیت شیعه
نکتهای که در این جا باید مورد توجه قرار گیرد زمانهای است که ما در آن زندگی میکنیم. بعد از سالیان دراز که بشر عقل خود بنیادش را به صید آن چه واقعیت هستی مینامید فرستاد، و بعد از این که هر چه پیش رفت بیشتر احساس درماندگی و پوچی کرد، اقبال به دین به عنوان یک داعیه دار زندگی سعادتمند دنیوی و اخروی، بیشتر و بیشتر شد و نیاز به ارائۀ برنامۀ مدون و کارآمد در مقابل برنامۀ مدون و کارآمدنمای رقیب، مورد مطالعۀ بسیار جدی قرار گرفت. از دیگر سو، امروز آرزوی دیرینۀ نهضت اصیل روحانیت لباس تحقق به تن کرده است. ارائۀ الگویی از حکومت و زندگی دینی از جانب حکیمی عارف - حضرت امام روح الله حشره الله مع النبی الختمی موجب توجه دل های احاد بشر و امید به نُجح ایدۀ مطرح شده از جانب اسلام را فراهم کرد و در این فضا دستها به سمت موطن این الگو یعنی ایران و به سمت مادر این موطن یعنی حوزۀ علمیه دراز شده است.
امروز، در داخل کشور و مرزهاى خود ما، ملت بزرگى زندگى مىکنند که براى آنها، اسلام دیگر یک امر زاید و تشریفاتى و خارج از بنا و موازین و رفتار زندگى نیست؛ بلکه اسلام همه چیز زندگى و مبناى نظام اجتماعى است[۲].
در طول تاریخ بعد از حکومت امیر المؤمنین و امام مجتبى علیهما الصّلاة و السّلام، دیگر حکومتى با این خصوصیّات، متّکى بر احکام و مقرّرات دینى تا امروز تشکیل نشده است. این اوّلین بار است که حکومتى بر اساس قرآن تشکیل مىشود و جامعهاى اسلامى- با همهى مشکلات و زحماتى که این کار داشته و دارد- به وجود آمده است[۳].
تبیین و ابعاد
بنابر آن چه تا کنون روشن شد، ما به دنبال هویت طلبهای هستیم که در دل یک نهضت و حرکت، امتداد بخش اهداف ائمۀ اطهار بوده است. بعلاوۀ این نکته که، بعد از انقلاب اسلامی، این جریان باید برای امتداد حرکتش متناسب با زمانهای که در آن قرار دارد، ویژگیهای خاص دیگری نیز داشته باشد.
طلبۀ انقلابی در موقف قبلی خود، مؤمن معتقد و مبارزی بوده که به عنوان بازویی توانا در جهت نجح آمال معصومین علیهم السلام یعنی تشکیل حکومت اسلامی تلاش میکرده است. اما ویژگی تاریخی امروز او این است که در سایة حکومت اسلامی زندگی میکند و در حال تدارک یک جهش تاریخی دیگر به سوی تحقق تمدن باشکوه اسلامی است. پس طلبهای در چارچوب نظام ارزشی اهل بیت قرار میگیرد که ناظر به هویت تاریخی خویش باشد و ویژگیهای عصری و فرا عصریاش را بشناسد. نیز، نگرش علمی و معنوی و حضور اجتماعی- سیاسیاش را متناسب با روح این نهضت، بازتعریف کرده، همراه و یاور نهضت امام خمینی، جهادی خستگی ناپذیر داشته باشد و از هر آنچه بدون نسبت با انقلاب اسلامی است، گریزان باشد.
لذا طلبۀ عصر انقلاب کسی است که در عصر امام خمینی رضوان الله علیه میزید و میراث دار سلف صالح خویش است.
[۱]. بیانات مقام معظم رهبری در تاریخ ۲۳/۱/۶۴ به نقل از کتاب انسان ۲۵۰ ساله
[۲]. بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با اساتید، فضلا و طلاب بنیاد فرهنگی باقر العلوم ۱/۱۱/۶۸
[۳]. بیانات در آغاز درس خارج فقه۱۴/۶/۷۴
نویسنده: مهدی قریب