گر در یمنی چو با منی پیش منی

« اویس قرنی» ملقب به «سیّد التّابعین» و از اصحاب با وفای حضرت علی (ع) از چهره های سرشناس تاریخ صدر اسلام و از اهالی یمن بود.

اویس به دلیل پرستاری از مادر پیرش موفق به زیارت ظاهری حضرت محمد(ص) نشد، ولی پیامبر او را «نَفَسُ الرّحمان» نامید و فرمود « من از سوی یمن بوی خدا می شنوم».

هنگامی که شوق دیدار رسول نور، وجود اویس را مشتعل کرد، با اجازه ی مادر، به دیدار پیامبر شتافت. مادر که کسی جز اویس را نداشت و پیرزنی ناتوان و نابینا بود ، گفت: اگر پیامبر (ص) را در مدینه نیافتی، توقف نکن و زود بازگرد.

اویس با شور و شوق به مدینه رسید ولی با خبر شد که پیامبر (ص) به سفر رفته است. او به حرمت سخن مادر، با حسرت آخرین نگاه را به خانه گلین پیامبر (ص) دوخت و با سختی از شهر پیامبر (ص) دل کند. هنگامی که پیامبر (ص) به مدینه بازگشت ، به او گفتند: شترچرانی از یمن به این جا آمد و به شما سلام رساند و بازگشت.پیامبر (ص)فرمود: آری این نور اویس است که در خانه ی ما هدیه گذاشته و خود رفته است».
او سرانجام در جنگ صفین، به یاری حضرت علی (ع) شتافت و در نبردی سخت با سپاهیان معاویه به درجه والای شهادت نائل آمد.

مزار اویس در شهر ورقه سوریه به دست داعش ویران شد.