تلاوت آيات قرآن، در صورتي كه انسان معناي آنها را نفهمد، چه اثر و فايده اي دارد؟
جواب: اگر اهميّت و فضيلتِ تلاوت قرآن كريم براي ما روشن شود و بدانيم كه تلاوت قرآن، تكلم و سخن گفتن خدا با انسان است، با طهارت باطن و اُنس با قرآن، لذت تلاوت آن را مي چشيم و هيچگاه حاضر نميشويم كه بين خود و قرآن فاصله بيندازيم و هرگز از فيض عظيم آنمحروم نميشويم.
خداي سبحان پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم را تحت ولايت مستقيم خود معرفي كرده است: اِنّ وَليّي اللّه الّذي نزّل الكتاب و هو يتولّي الصّالحين ؛ اين آیه كريمه بيان كننده چند مطلب است:
1. خدا ولي پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم است: اِن وليّي اللّه
2.همان خدايي ولي رسول اللّه صلي الله عليه و آله و سلم است كه قرآن را نازل فرموده است: الّذي نزّل الكتاب
3. خداوند متولّي صالحان است: و هو يتولّي الصالحين
با توجه به اين سه نكته، درمي يابيم كه صالح شدن موجب تولّي خدا بر انسان است. تا انسان صالح نشود، تحت ولايت اللّه نخواهد بود و خدا هم تولي او را نخواهد پذيرفت. بهترين راه صلاح نيز اُنس با قرآن است.
عبارت «ولي رسول اللّه صلي الله عليه و آله و سلم خدايي است كه قرآن را نازل كرده»، تعليق حكم بر وصف، و مشعر به عليّت است؛ يعني اگر كسي به قرآن عمل كند، صالح ميشود و اگر خداوند بخواهد، ولي كسي بشود، از راه قرآن كريم ولايت و تدبير او را بر عهده ميگيرد، از اين رو ميفرمايد: فاقرءوا ما تيسّر من القرءان؛ آن مقدار كه براي شما ميسّر است، قرآن تلاوت كنيد و با اين كتاب الهي مأنوس باشيد؛ حتّي اگر معناي بعضي آيات و سوره ها براي شما روشن نيست، باز هم قرآن بخوانيد و با آن اُنس بگيريد، چون قرآن كلام آدمي نيست تا اگر كسي معنايش را نداند، خواندنش بيثمر باشد، بلكه نوري الهي است كه خواندنش عبادت است؛ گرچه به معنايش آگاهي نداشته باشيد.
نسيم انديشه، ص 27