رسول رحمت (ص) فرمود: شبی نیست جز آن که فرشته مرگ در آن ندا می دهد؛ ای اهل قبور! امروز افسوس چه را می خورید و حال آن که سختی مرگ را دیده اید؟
مردگان می گویند: ما بر مومنین رشک می بریم که آنان نماز می خوانند و ما نمی توانیم ؛ آنان زکات می دهند و ما نه؛ آنان رمضان روزه می گیرند و برای ما از رمضان خیری نیست، آن ها صدقه می دهند و ما صدقه ای نداریم. و آن ها بسیار یاد خدا می کنند و ما چنین نیستیم؛ پس افسوس می خوریم بر آن چه از ما در دنیا از دست رفت…..  (ارشاد القلوب ص45)

…..این افسوس مردگان است

                            اما افسوس امروز ما زندگان چیست؟؟؟

آنان حسرت لحظه های در مسجد بودن را می خورند و ما افسوس خانه های مجلل را؛
مردگان افسوس به معراج رفتن با نماز را دارند؛ و ما غصه سفر رفتن به اروپا و….
آن ها افسوس می خورند ای کاش می توانستند زکات بدهند و ما به هر بهانه از زیر بار خمس و زکات شانه خالی می کنیم
مردگان غبطه روزه ماه مبارک رمضان را دارند و زندگان غبطه شکم و پر کردن ان را
مردگان در افسوس کمک مستمندان و صدقه به مسکینانند و زندگان به فکر پر کردن حساب های بانکی و….
          

                                        حالا شما قضاوت کنید…….

                                ما زنده ایم یا مردگان؟؟